Depresja sezonowa

17 lutego 2020

Pojęcie depresji jesienno – zimowej odnosi się do sezonowych zaburzeń nastroju, kiedy to w okresie od późnej jesieni (październik/listopad) do początku wiosny (około marca/kwietnia), pewne osoby popadają w stan obniżonego nastroju.

Sezonowe zaburzenie nastroju najczęściej dotyka kobiety i ujawnia się między 20. a 30. rokiem życia. Objawia się ono zachwianiem dobowego rytmu, w tym kłopotami ze snem, trudnościami w koncentracji, jak również ogólnym poznawczym spowolnieniem.

W warstwie emocjonalnej objawami depresji sezonowej są: uczucie smutku, lęku, czy poczucie rozdrażnienia.

Osoby dotknięte stanem depresji jesienno – zimowej mogą przeżywać niechęć do wykonywania codziennych czynności, pełnienia obowiązków wynikających z różnych ról, a nawet do ogólnego funkcjonowania.

Leczenie depresji sezonowej obejmuje wsparcie psychologiczne oraz towarzyszenie w poprawie jakości życia.